ما آدمک ها
محکوم می شویم
به تنها بودن
هر کدام به یک دلیل
من تنها می شوم چون یک تو ،دلش، پر آرزوهای رفتن است
تو تنها می شوی چون دلت پر ناز های اوست
او تنها می شود چون نگاه من برای رد پایت، بارانی ست
و فراموش می شود زندگی
وسط ثانیه ثانیه های آه کشیدن
و اینگونه است
که هر کدام از
ما آدمک ها
محکوم می شویم
به تنها بودن
هر کدام به یک دلیل